Complete response during treatment with abiraterone in castration-resistant prostate cancer — case report

Rak gruczołu krokowego jest jednym z najczęstszych nowotworów u mężczyzn. Leczenie systemowe opornej na kastrację choroby przerzutowej po niepowodzeniu chemioterapii docetakselem może wydłużyć czas życia chorego. W pracy opisano przypadek chorego, który uzyskał całkowitą remisję wskutek leczenia abirateronem opornego na kastrację raka gruczołu krokowego z progresją po leczeniu docetakselem.Prostatic cancer is one of the most common male cancer. Systemic treatment of metastatic castrate-resistant prostate cancer (mCRPC) after progression on docetaxel chemotherapy may prolongs overall survival. We describe a case of complete response during treatment with abiraterone in castration resistant prostate cancer

Is the biology of breast cancer different in patients ≥ 80 years old?

Introduction. The highest incidence of cancer occurs in the seventh and eighth decades of life, hence with the lengthening of human life, the number of seniors diagnosed with cancer is increasing. For years, breast cancer has remained the most commonly diagnosed cancer in women in Poland. There is a belief that breast cancer in elderly women has a milder course, grows more slowly, and is biologically less aggressive compared to younger patients.  Material and methods. This study presents characteristics of the biology of 240 breast cancers diagnosed in 232 patients aged ≥ 80 years and compares them with the biology of 295 breast cancers diagnosed in 291 patients in other age groups.  Results. Evaluating breast cancer biology in patients ≥ 80 years of age compared to patients < 80 years of age in our data showed no statistically significant differences.  Conclusions. The belief that breast cancers are less aggressive in the elderly was not confirmed in our study.

Breast-conserving surgeries in HER-positive breast cancer patients are performed too rarely in Poland

Breast cancer is the most common cancer among women in Poland and worldwide; after lung cancer it is the second highest cause of death among females with malignancies. HER2 positive breast cancer occurs in ca.15–20% of all cases. More often than other subtypes, it affects younger patients and more often spreads metastasises to internal organs. The new drugs against the HER2 receptor significantly improve patients’ prognoses, regardless of the initial stage. The authors of the study involved 1503 patients with HER2 positive breast cancer from all stages (I–IV); 482 patients received preoperative systemic therapy (chemotherapy or hormonal therapy), 385 trastuzumab. Among the 1219 females qualified to surgery, 734 (60%) underwent a mastectomy, 485 (40%) had breast conserving therapy with adjuvant radiotherapy, some of them had preoperative systemic treatment

Home-based treatment with subcutaneous trastuzumab: safe and acceptable not only during a pandemic — final analysis of the RWD project ‘FlexCare’

Introduction. Trastuzumab shows similar efficacy and safety profile regardless of IV or SC administration. Subcutaneous administration enables reduction of treatment costs and time as well as equipment savings and is more convenient for both patients and healthcare providers. In Poland, home-based programs of treatment with biological drugs are already implemented; however, to date they do not include trastuzumab in BC patients. The project aimed to evaluate the organizational and therapeutic procedures related to home-based treatment with subcutaneous trastuzumab and satisfaction of patients and healthcare providers based on RWE. Material and methods. Early HER2(+) BC patients treated with trastuzumab were enrolled in the study. Monitoring and duration of treatment were consistent with the summary of product characteristics (SmPC) and reimbursement rules. The first 3–6 doses of trastuzumab were administered at the cancer center, followed by home doses. Medical visits took place every 3 months. The data were analyzed using descriptive statistics. A positive opinion of the Bioethics Committee was obtained. Results. Twenty patients participated in the project. The median age was 59 years (36–72 years). The average distance from the place of residence to the hospital was 24 km (2–65 km). We administered 232 doses, with an average of 11.6 doses per patient (range 6–14). The tolerance of trastuzumab was good and consistent with the SmPC. The average duration of a nurse’s stay at home was 60 minutes. Almost all patients (19/20) appreciated the possibility of saving time and continuing their professional work as well as avoiding crowds and the risk of infection in the hospital. Two patients felt that nurse visits violated their privacy. No logistical or technical problems were observed. Conclusions. Home-based treatment with subcutaneously administered trastuzumab is safe and easy to organize, positively perceived by both patients and nurses. It can be particularly important for disabled patients who have difficulty reaching the hospital, as well as for professionally active patients

Operacje oszczędzające pierś u chorych na HER-dodatniego raka piersi są przeprowadzane w Polsce zbyt rzadko

Breast cancer is the most common cancer among women in Poland and worldwide and after lung cancer it's the second cause of death among females with malignancies. HER2 positive breast cancer occurs in ca.15-20% of all cases. More often than other subtypes, affects younger patients and more often spreads to internal organs. The new drugs against HER2 receptor significantly improve patients’ prognosis, regardless of the initial stage. Authors of the study involved 1503 pts with HER2 positive breast cancer of all stages (I-IV); 482 pts received preoperative systemic therapy (chemotherapy or hormonal therapy), 385 trastuzumab. Among 1219 females qualified to surgery, 734 (60%) underwent mastectomy, 485 (40%) had breast conserving therapy with adjuvant radiotherapy, some of them had preoperative systemic treatment.Rak piersi to najczęściej rozpoznawany nowotwór u kobiet zarówno w Polsce, jak i na świecie. Stanowi drugą (po raku płuca) przyczynę zgonów z powodu nowotworu. Raki HER2-dodatnie są rozpoznawane u 15–20% kobiet z rakiem piersi. Częściej niż inne podtypy dotyczą młodszych chorych i częściej tworzą przerzuty w narządach miąższowych. Leki ukierunkowane na blokowanie receptora HER2 znacząco poprawiają rokowanie chorych, niezależnie od wyjściowego stopnia zaawansowania. Autorzy badania poddali retrospektywnej analizie dane 1503 chorych na HER2-dodatniego raka piersi we wszystkich stopniach zaawansowania (I–IV wg klasyfikacji TNM). U 482 zastosowano przedoperacyjne leczenie systemowe (chemio- lub hormonoterapię), w tym u 385 trastuzumab. Do operacji zakwalifikowano 1219 chorych, u 734 (60%) wykonano mastektomię, a u 485 (40%) zabieg oszczędzający pierś z następową radioterapią

Charakterystyka chorych z BRAF+, zaawansowanym czerniakiem skóry, kwalifikowanych do I linii leczenia w ramach programów lekowych w Polsce

xWstęp. Czerniak stanowi główną przyczynę zgonów z powodu nowotworów złośliwych skóry. W ostatnim pięćdziesięcioleciu obserwuje się rosnące trendy zachorowalności dla obu płci, a prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wzrasta z wiekiem. Rokowanie w czerniaku zależy od stopnia zaawansowania choroby, a chorzy w stadium zaawansowanym charakteryzują się wyjściowo gorszym rokowaniem w stosunku do chorych z rozpoznaniem wczesnych postaci czerniaka. Wybór odpowiedniej opcji terapeutycznej jest więc w przypadku tych chorych kluczowy. Obecnie zarejestrowano oraz udostępniono wiele opcji terapeutycznych w leczeniu chorych na zaawansowanego czerniaka skóry, między innymi leczenie ukierunkowane molekularnie (inhibitory BRAF/MEK dla chorych z potwierdzoną mutacją BRAF V600) oraz immunoterapia (inhibitory immunologicznych punktów kontroli). Celem pracy było zebranie danych na temat profilu chorych na zaawansowanego czerniaka skóry z obecną mutacją w genie BRAF V600, rozpoczynających leczenie I linii, oraz analiza czynników, które wpływają na wybór terapii ukierunkowanej molekularnie lub immunoterapii anty-PD-1. Materiał i metody. W analizie uwzględniono 290 chorych z dziesięciu ośrodków onkologicznych w Polsce, w których prowadzący lekarze w formie ankietowego badania zebrali i opisali dane medyczne poszczególnych osób. Wyniki. Po analizie danych stwierdzono, że terapia BRAFi + MEKi wybierana była częściej w przypadku młodszych chorych, w gorszym stanie ogólnym, u których choroba nowotworowa charakteryzuje się szybką dynamiką postępu. Podczas terapii (BRAFi + MEKi) w leczeniu towarzyszącym stosowano częściej leki przeciwpadaczkowe, steroidy, antybiotyki. Dodatkowo obserwowano również większą masę nowotworu i stężenie dehydrogenazy mleczanowej (LDH) powyżej granicy normy. Chorzy poddawani w leczeniu kombinacji wemurafenibem i kobimetynibem mieli gorszy stan sprawności niż przyjmujący dabrafenib z trametynibem. Chorzy poddawani immunoterapii w badaniu, częściej byli starsi niż przy leczeniu ukierunkowanym molekularnie (≥ 70 lat), zwykle w lepszym stanie ogólnym, o mniej niż trzech narządach zajętych przez zmiany nowotworowe. Stężenie LDH było u tych chorych częściej poniżej górnej granicy normy. Profil chorych poddanych immunoterapii był zbliżony niezależnie od stosowanego leku: niwolumab czy pembrolizumab. Wnioski. Konkluzje płynące z badania wskazują, że decyzje dotyczące wdrożenia danego leczenia I linii w przypadku zaawansowanego czerniaka są wypadkową dostępności poszczególnych terapii, doświadczenia lekarza w ich prowadzeniu oraz posiadanej wiedzy zarówno z badań klinicznych, jak i własnych obserwacji klinicznych

Podskórne podawanie trastuzumabu w domu bezpieczne i akceptowalne nie tylko w czasie pandemii — końcowa analiza projektu RWD „FlexCare”

Wprowadzenie: Trastuzumab w postaci dożylnej i podskórnej ma podobną skuteczność oraz profil bezpieczeństwa. Podanie podskórne umożliwia redukcję kosztów leczenia, oszczędność czasu, zasobów sprzętowych i jest bardziej przyjazne dla chorych i personelu. W Polsce nie stosowano dotąd trastuzumabu w warunkach domowych, ale istnieją programy domowego leczenia lekami biologicznymi. Celem projektu było zgromadzenie informacji oraz ocena procedur organizacyjnych leczenia trastuzumabem w postaci podskórnej w warunkach domowych i ocena satysfakcji chorych i personelu. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiły chore na raka piersi HER2+ leczone radykalnie. Monitorowanie i czas trwania leczenia były zgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego (ChPL) i zasadami refundacyjnymi. Pierwsze 3-6 dawek trastuzumabu podawano w ośrodku onkologicznym, a kolejne stosowano w domu. Wizyty lekarskie odbywały się co 3 miesiące. Dane analizowano za pomocą statystyki opisowej. Uzyskano pozytywną opinię Komisji Bioetycznej. Wyniki: W projekcie uczestniczyło 20 chorych. Mediana wieku 59 lat (36 - 72 lat). Średnia odległość od miejsca zamieszkania do szpitala wynosiła 24 km (2 - 65 km). Podano 232 dawki leku, średnio 11,6 dawki na chorą (zakres 6-14). Tolerancja trastuzumabu była dobra i zgodna z ChPL. Czas pobytu w domu wynosił średnio 60 minut. Niemal wszystkie chore (19/20) oceniały pozytywnie oszczędność czasu, możliwość kontynuowania pracy zawodowej oraz unikanie tłumów i ryzyka zakażenia. Dwie chore uznały, że wizyta pielęgniarki zakłóca ich prywatność. Nie obserwowano problemów logistycznych ani technicznych. Wnioski: Podskórne stosowanie trastuzumabu w domu jest bezpieczne i proste w organizacji oraz dobrze odbierane przez chorych i pielęgniarki. Oceniana forma organizacji leczenia może być wartościowa dla chorych niepełnosprawnych, którzy nie mogą dotrzeć do szpitala, jak również dla aktywnych zawodowo.Wprowadzenie. Trastuzumab w postaci dożylnej i podskórnej ma podobną skuteczność oraz profil bezpieczeństwa. Podanie podskórne umożliwia redukcję kosztów leczenia, oszczędność czasu, zasobów sprzętowych i jest bardziej przyjazne dla chorych i personelu. W Polsce nie stosowano dotąd trastuzumabu w warunkach domowych, ale istnieją programy domowego leczenia lekami biologicznymi. Celem projektu było zgromadzenie informacji oraz ocena procedur organizacyjnych leczenia trastuzumabem w postaci podskórnej w warunkach domowych i ocena satysfakcji chorych i personelu.  Materiał i metody. Grupę badaną stanowiły chore na raka piersi HER2+ leczone radykalnie. Monitorowanie i czas trwania leczenia były zgodne z charakterystyką produktu leczniczego (ChPL) i zasadami refundacyjnymi. Pierwsze 3–6 dawek trastuzumabu podawano w ośrodku onkologicznym, a kolejne stosowano w domu. Wizyty lekarskie odbywały się co 3 miesiące. Dane analizowano za pomocą statystyki opisowej. Uzyskano pozytywną opinię Komisji Bioetycznej.  Wyniki. W projekcie uczestniczyło 20 chorych. Mediana wieku to 59 lat (36–72 lat). Średnia odległość od miejsca zamieszkania do szpitala wynosiła 24 km (2–65 km). Podano 232 dawki leku, średnio 11,6 dawki na chorą (zakres 6–14). Tolerancja trastuzumabu była dobra i zgodna z ChPL. Czas pobytu w domu wynosił średnio 60 minut. Niemal wszystkie chore (19/20) oceniały pozytywnie oszczędność czasu, możliwość kontynuowania pracy zawodowej oraz unikanie tłumów i ryzyka zakażenia. Dwie chore uznały, że wizyta pielęgniarki zakłóca ich prywatność. Nie obserwowano problemów logistycznych ani technicznych.  Wnioski. Podskórne stosowanie trastuzumabu w domu jest bezpieczne i proste w organizacji oraz dobrze odbierane przez chorych i pielęgniarki. Oceniana forma organizacji leczenia może być wartościowa dla chorych niepełnosprawnych, którzy nie mogą dotrzeć do szpitala, oraz dla aktywnych zawodowo